پرندگان کوچک ساحلی که برای لانه سازی به مونتروز برمیگردند

در سال 2019 اولین پرندگانی که بعد از گذشت نیم قرن توانستند با موفقیت در شیکاگو لانه سازی کنند دو پرنده ساحلی با نام مستعار مونتی و رز نام داشتند. با ورود آنها به ساحل موج بزرگی از نگرانی ها را به وجود آورد و هزاران نفر تلاش کردند تا نزدیکی تپه های شنی ساحل مونتروس این دو پرنده تولید مثل کنند، این کار را یک زیستگاه طبیعی بازسازی شده در مجاورت یکی از محبوب ترین سواحل شیکاگو دنبال کرد.

زیستگاهی که دوباره متولد شده است

تلاش هایی برای بازگرداندن پرنده ای به نام سهره به شیکاگو، تقریبا دو دهه قبل از وقوع آن جنون تابستانی، هنگامی که مهماندار داوطلب با نام لزلی بورنز متوجه معجزه ای در ساحل شد، شروع شد: چندین ساقه از سواحل دریاچه سرازیر شده بودند. این گیاه که علف مانند بود ، زیستگاه احتمالی پرنده ای بود که در معرض تهدید در دهه گذشته در شیکاگو بوده است. لزلی بورنز گفته بود:« به نظر رسید که ساحل میخواهد چیزی را به ما بگوید و من تلاش کردم که این روند حفاظت کنم ». او توانست به کمک منطقه پارک شیکاگو ، برای حفظ اکوسیستم تپه های شنی نادر و زیستگاه پرندگانی که در انجا متولد شده بودند، داوطلبان را دور هم جمع کند.

همانطور که این گوشه از ساحل رونق گرفت، گیاهان و جانوران آن نیز رشد کردند ، ماسه‌زارهای تودرتو، جغدهای برفی، ارکیده‌های بومی و عجله‌ها همگی رشد کردند. امروزه، تپه‌های شنی ساحلی مونتروس خانه 23 گونه گیاهی فهرست شده، 11 گونه پرنده تودرتو و یک نوع تالاب نادر در سطح جهان به نام پانه است. داوطلبان در اینجا به کار خود ادامه می دهند. Nature Conservancy اکنون از طریق یک موقعیت مشترک کارکنان با منطقه پارک شیکاگو به سازماندهی تلاش کمک می کند.

سهره ها برمی گردند

تصادفی نبود مونتی و رز ساحل مونتروس را برای ساختن خانه خود در کنار دریاچه انتخاب کردند. لوله‌کشی‌ها به سواحل وسیع، مسطح و شنی برای لانه‌سازی نیاز دارند. به عبارت دیگر، آنها به بخشی از ساحل که مورد علاقه مردم است نیاز دارند. این آسیب پذیری یکی از دلایلی است که تعداد آنها در سراسر دریاچه های بزرگ کاهش یافته است.

تابستان گذشته، لانه کم عمق آنها نه بیشتر از یک فرورفتن کوچک در شن  در معرض سگ های بی بند، شاهین ها، توپ های والیبال سرکش و سیل بی سابقه قرار گرفت. لژیونی از داوطلبان برای محافظت از جفت تودرتو وارد عمل شدند. از طریق هماهنگی سرویس ماهی و حیات وحش ایالات متحده، دپارتمان منابع طبیعی ایلینویز و گروه‌های پرندگان محلی، حدود 200 «نظارت‌گر پلور» به صورت شبانه روزی برای محافظت از این زوج کار می‌کردند، حتی از دوربین‌های مادون قرمز برای نظارت بر لانه در شب استفاده می‌کردند.

با تشویق ها و تلاش های هزاران نفر در شهر بادی، دو جوجه مونتی و رز توانستند به جنوب مهاجرت کنند، بعد از آن یک پایگاه محلی تشکیل شده از طرفدارن این دو پرنده ، به انتظار کوچ آنها به موتروز و لانه سازیشان، نشستند.

فرماندار ایلینویز به نام جی بی پریتزکر، 18 نوامبر را «روز پایپینگ پلور» اعلام کرد. این دو پرنده مونتی و رز الهام بخش یک فیلم مستند و یک آهنگ اصلی در موسیقی محسوب میشوند.

نوئل روزنی از جمله کارمنان در سازمان حفاظت طبیعت بود که به طور داوطلبانه به این کار کمک میکرد.او گفته است:«دیدن مردم برای کمک به این پرندگان شگفت‌انگیز بود. در زمانی که ما با چنین تهدیدهای بزرگی برای طبیعت روبرو هستیم، فکر می کنم مردم خوشحال بودند که می توانند کاری برای کمک به این پرندگان کوچک انجام دهند. این داستان عشقی بود که همه به آن نیاز داشتند.»