چه چیزی باید به دکتر بگوییم؟
صحبت در مورد سلامتی به معنای به اشتراک گذاشتن اطلاعات در مورد احساس فیزیکی، عاطفی و ذهنی شماست. دانستن اینکه چگونه علائم خود را توصیف کنید و سایر نگرانی ها را مطرح کنید کمک می کند در مراقبت های بهداشتی خود شریک شوید. کاربرد قرص زیپتین
علائمی را که دارید به اشتراک بگذارید
یک علامت نشانه ای از بیماری یا اختلال در بدن است. نمونه‌هایی از علائم عبارتند از درد، تب، توده یا برآمدگی، کاهش یا افزایش وزن غیرقابل توضیح، یا داشتن خواب سخت. بهترین جراح زیبایی سینه تهران
هنگام توصیف علائم خود واضح و مختصر باشید. توضیحات شما به پزشک کمک می کند تا مشکل را شناسایی کند. معاینه فیزیکی و آزمایش های پزشکی اطلاعات ارزشمندی را ارائه می دهند، اما علائم شما پزشک را در جهت درست راهنمایی می کند.
پزشک از شما می پرسد که علائم شما چه زمانی شروع شده است، چه زمانی از روز رخ می دهد، چه مدت طول می کشد (ثانیه؟ روز؟)، هر چند وقت یک بار رخ می دهد، به نظر می رسد که بدتر یا بهتر می شود، و آیا شما را از بیرون رفتن باز می دارد. یا انجام فعالیت های معمول خود
قبل از تماس یا ملاقات با پزشک، زمانی را برای یادداشت برداری در مورد علائم خود اختصاص دهید. نگرانی در مورد علائم خود نشانه ضعف نیست. صادق بودن در مورد آنچه تجربه می کنید به این معنی نیست که شما شکایت می کنید. دکتر باید بداند چه احساسی دارید.
سوالاتی که باید در مورد علائم خود از خود بپرسید:
- علائم من دقیقا چیست؟
- آیا علائم ثابت هستند؟ اگر نه، چه زمانی آنها را تجربه می کنم؟
- آیا کاری که انجام دهم علائم را بهتر می کند؟ یا بدتر؟
- آیا علائم بر فعالیت های روزانه من تأثیر می گذارد؟ کدومشون؟ چگونه؟
در مورد تمام داروهای خود اطلاعات بدهید
ممکن است داروها با هم تداخل داشته باشند و عوارض جانبی ناخوشایند و گاهی خطرناک ایجاد کنند. پزشک شما باید در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید، از جمله داروهای بدون نسخه (بدون نسخه) و داروهای گیاهی یا مکمل ها، بداند. فهرستی تهیه کنید یا همه چیز را به همراه داشته باشید – قطره های چشم، ویتامین ها و ملین ها را فراموش نکنید. به پزشک بگویید هر کدام را چند بار مصرف می کنید. هر گونه حساسیت دارویی یا واکنشی که داشته اید را توضیح دهید. بگویید کدام داروها برای شما بهتر عمل می کنند. مطمئن شوید که پزشکتان شماره تلفن داروخانه مورد استفاده شما را داشته باشد. کاربرگ داروها می تواند کمک کند.
عادات خود را به پزشک بگویید
برای ارائه بهترین مراقبت، پزشک باید شما را به عنوان یک فرد درک کند و بداند زندگی شما چگونه است. پزشک ممکن است درباره محل زندگی‌تان، آنچه می‌خورید، چگونه می‌خوابید، هر روز چه کاری انجام می‌دهید، از چه فعالیت‌هایی لذت می‌برید، زندگی جنسی شما چگونه است و اینکه آیا سیگار می‌کشید یا الکل می‌خورید، بپرسد. با پزشک خود باز و صادق باشید. این به او کمک می کند تا شرایط پزشکی شما را به طور کامل درک کند و بهترین گزینه های درمانی را برای شما توصیه کند.
سایر نگرانی های زندگی خود را با پزشک خود در میان بگذارید
سلامتی شما تأثیر زیادی بر سایر بخش های زندگی شما دارد. ممکن است پزشک از شما بپرسد که زندگی شما چگونه پیش می رود. این بی ادبی یا فضولی نیست. اطلاعات در مورد آنچه در زندگی شما اتفاق می افتد ممکن است از نظر پزشکی مفید باشد. در مورد هرگونه تغییر یا استرس عمده در زندگی خود، مانند طلاق یا مرگ یکی از عزیزان، به پزشک اطلاع دهید. لازم نیست وارد جزئیات شوید. ممکن است بخواهید چیزی مانند این بگویید: “ممکن است برای شما مفید باشد که بدانید خواهرم از آخرین ملاقات من با شما فوت کرده است” یا “من اخیراً مجبور شدم خانه خود را بفروشم و با دخترم زندگی کنم.”
همه گیر کروناویروس و الزامات فاصله گذاری فیزیکی نیز می تواند باعث ایجاد احساس تنهایی و انزوای اجتماعی شود. این احساسات با خطر بیشتر افسردگی، اضطراب و بیماری قلبی مرتبط است. مهم است که به پزشک خود اطلاع دهید که این احساسات چه زمانی و چند وقت یکبار رخ می دهند.
اگر به شدت بیمار شوید، ممکن است نگرانی یا آرزوهایی در مورد مراقبت از خود داشته باشید. اگر در مورد انتخاب های خود سوالی دارید، از پزشک خود بپرسید. شما می توانید خواسته های خود را از طریق اسناد قانونی به نام بخشنامه های پیش رو مشخص کنید. به طور کلی، بهترین زمان برای صحبت با پزشک در مورد این مسائل زمانی است که شما هنوز نسبتاً سالم هستید. بیمه درمانی مدیکر و خصوصی ممکن است این بحث ها را با پزشک شما پوشش دهد. یکی از راه‌های مطرح کردن این موضوع این است که بگوییم: «نگرانم که اگر خیلی بیمار بودم و بهتر نشدم، در بیمارستان چه اتفاقی می‌افتد. آیا می‌توانید به من بگویید که در این مورد چه اتفاقی می‌افتد؟»
درباره برنامه ریزی مراقبت از قبل بیشتر بدانید.
تصمیم سخت دیگری که بسیاری از افراد مسن با آن روبرو هستند این است که آیا به مکانی نقل مکان کنند که بتوانند کمک بیشتری داشته باشند یا نه. اگر به چنین حرکتی فکر می کنید، پزشک کمک می کند تا مزایا و معایب را بر اساس سلامتی و شرایط دیگر بسنجید. او می تواند شما را به یک مددکار اجتماعی یا یک آژانس محلی ارجاع دهد.
